Whiskyblog

Blind Tasting Competition

Geplaatst: 15-11-2020

Het is september 2020 en corona lijkt ons weer stevig in de greep te krijgen. Het geven van proeverijen lijkt door de aangekondigde  maatregelen de komende tijd niet meer te kunnen. En wat ga je dan doen?!?

Online proeverijen volgen heb ik in de vorige lockdown gedaan, maar ik mis daarbij het persoonlijk contact en de interactie. Ik hoop dan ook dat deze tweede lockdown van korte duur zal zijn en kies er dan ook voor om zelf niet in te gaan zetten op het verzorgen van een online proeverij. Hopelijk is er in 2021 weer meer mogelijk.

Maar tot die tijd zonder whisky? Dat lijkt me geen mooi vooruitzicht. Via Facebook zie ik dat er een blind tasting wordt georganiseerd. Het lijkt me erg lastig, maar dat weerhoudt me niet om me aan te melden. En begin oktober bezorgt de postbode dan ook 14 sampleflesjes die slechts voorzien zijn van een nummer.

Het zijn allemaal Schotse whisky’s en per sample moet je aangeven welke distilleerderij het betreft, de regio, de leeftijd en het alcoholpercentage. Per goed geraden onderdeel zijn er punten te verdienen.

Zonder enige hulpmiddelen ga ik de uitdaging aan om mijn geur, smaak en opgedane whiskyervaringen aan dit experiment te onderwerpen. De enige hulplijn die ik inzet is mijn vrouw, die meeruikt en nipt. Mijn doel is om minimaal één distilleerderij juist te herkennen en niet als laatste in het klassement van 70 deelnemers te eindigen. Of mij dat ook gaat lukken lees je in de rest van deze blog.

Op zondag 1 november is het dan zover! De eerste sample moet ‘beoordeeld’ worden.

De kleur is goud. In de neus vind ik de whisky scherp, maar hij heeft wel een fruitig zoetje met aardse tonen. In de mond is de whisky romig/vettig en is er krachtig. Ik proef karamel en de sherryvaten waarop hij volgens mij is gerijpt. De whisky krijgt van mij 85 punten.

Ik verwacht dat het een Springbank (Campbeltown) whisky is van 12 jaar oud met een alcoholpercentage van 54,2%

Op maandag is te zijn of ik gisteren goed zat en kan ik de tweede whisky invoeren.

Helaas, helaas, ik heb op de eerste dag geen punten gescoord. Het ging namelijk om een Glenrothes (Speyside) van 10 jaar oud met 58% alcohol van de onafhankelijke bottelaar Dràm Mòr, gebotteld in 2020 (vatnummer 5280).

De sample van deze dag moet dan maar ‘meer’ opleveren. De neus heeft een subtiele rookgeur, welke ook in de smaak terugkomt. De turf overheerst niet, maar is gebalanceerd aanwezig. Hetgeen mij doet denken aan een Ardbeg (Islay) die 10 jaar oud is en 46% alcohol bevat. Ik geef deze sample een score van 80 punten.

En ja hoor! De eerste punten zijn binnen! Het  was inderdaad een whisky van het eiland Islay, maar dan wel een Caol Ila van 7 jaar oud met 47,5% alcohol van de Càrn Mòr Strictly Limited serie van Morrison and MacKay, gebotteld in 2020.

De sample van deze dag  is licht geel van kleur en vind ik wat muffig in de neus, met een vleugje citrus. In de smaak komt weer de citrus naar voren, maar ook groene appel; hetgeen het voor mij een wat wrange smaak geeft. Ik verwacht dat ik een Glenkinchie (Lowland) in het glas heb van 8 jaar oud met een alcoholpercentage van 43%. Deze whisky krijgt van mij 75 punten.

Zat ik met sample 3 weer in de buurt? Nope! Ik blijf staan op de 25 punten van de vorige dag. Het was een Croftengea (Highlands) van maar liefst 15 jaar oud en 49,3% alcohol. Gebotteld in maart 2020 in de They Inspired serie, Catherine the Great, van Michiel Wigman Dutch Whisky Connection.

De vierde sample ruikt fruitig en doet mij denken aan appelcake. De whisky prikkelt op het puntje van de tong en de smaak doet mij denken aan een bitterkoekjestaart. Een erg fijne whisky die van mij dan ook 90 punten krijgt. Deze sample doet mij denken aan een whisky die ik in de kast heb staan, namelijk een Glen Keith (Speyside). De leeftijd schat ik op 8 jaar en het alcoholpercentage op 45%. Bij het invoeren kan ik de door mij verwachte distilleerderij niet vinden, dus ik voer de naam van de buurman (Strathisla) in.

Ook met sample 4 zat ik er weer naast. Het ging om een Kingsbarns (Lowlands) whisky van slechts 3 jaar oud met maar liefst 59,2% alcohol. Oef, daar zat ik dus wel een heel eind uit de richting (terwijl ik weet dat alcohol een prikkelend effect kan hebben op het puntje van mijn tong). Het ging hier om een eigen botteling van de distilleerderij.

De vijfde whisky is amberkleurig en ik herken de geur van rozijnen. De smaak kan ik het best omschrijven als warme apfelstrudel. Door de zachtheid heb ik het vermoeden dat het nog wel eens een triple distilled whisky kan zijn. Dus ik noteer Auchentoshan (Lowlands), een leeftijd van 10 jaar en 43% alcohol. Ik geef deze whisky 80 punten.

Doordat ik de samples niet allemaal per dag proef, maar op bepaalde dagen meerdere tegelijk, stuit  ik op een ‘probleem’. De spelregels geven namelijk aan dat twee achtereenvolgende samples niet uit dezelfde regio komen. En gister was het een Lowland, dus ik weet nu al dat mijn veronderstelling niet goed is. Dus ik noteer op  basis van mijn geur- en smaaknotitie dan als regio Speyside, als distillery Balvenie, 10 jaar oud en 46% alcohol.

En ja hoor! Mijn aanpassing heeft punten opgeleverd! Het vijfde sampleflesje bevat namelijk een Glenlossie (Speyside) van 12 jaar met een alcoholpercentage 47,5 % in de Càrn Mòr Strictly Limited serie van Morrison and MacKay, gebotteld in 2020.

De sample van vandaag is bruin/amber, wat mij direct doet denken aan een sherrycask whisky. De geur is zoet en ruikt naar karamel. De smaak is heftig, de alcohol komt stevig binnen. Het mondgevoel is heerlijk romig en alles wijst inderdaad op een stevige sherrycask whisky. Het geheel komt mij bekend voor en ik verwacht dan ook dat het een GlenDronach (Highland) is van 7 jaar oud en maar liefst 63,5% alcohol. Oh ja, ik heb de whisky 85 punten gegeven.

Inderdaad, de whisky kwam me bekend voor! Het was namelijk een Edradour (Highland), 9 jaren oud en een alcoholpercentage van 56,2% uit de The Ultimate Cask Strength serie van Van Wees. Hoewel het hier gaat om vat 417, gebotteld op 16 april 2020, is dit inderdaad nog niet zo lang  geleden dat ik een dergelijke  botteling heb geproefd. Gelukkig nog wel wat punten gescoord, maar ik sta bij lange na nog niet in de top van het klassement.

Bij de zevende whisky komt de alcohol weer goed in de neus. Verder haal ik de geur van appeltaart uit het glas. De smaak komt voor mij niet overeen met de geur. Ik vind de smaak wat wrangig en doet met denken aan rode wijn. Ik vermoed dat ik hier wel eens een whisky uit regio Islands kan gaan. Over deze zesde regio worden nog wel eens discussies gevoerd, is dit nu wel of geen ‘officiële’ regio? Ikzelf spreek altijd van vijf whiskyregio’s in Schotland, maar in deze competitie wordt deze wel apart genoemd. Dus noteer ik bij de Arran de regio Islands, een leeftijd van 5 jaar en een alcoholpercentage van 62%. Ik geef deze whisky 75 punten, met name door de scherpheid van de hoeveelheid alcohol.

Ook op zondag zie ik dat ik geen punten heb gescoord met mijn voorspelling. Het was namelijk een Glenfarclas (Speyside) van 9 jaar en 59,6% alcohol, met vatnummer 2777. Speciaal gebotteld voor Mr. Han van Wees MASTER OF THE QUAICH.

De sample van vandaag is lichtgeel van kleur en is licht in de neus met een vleug vanille. De smaak is fruitig (groene appel) en het mondgevoel is ietwat romig. Ik geef deze whisky 70 punten. Ik verwacht dat het een Glen Ord (Highland) is van 8 jaar oud en 46% alcohol.

Oei, oei wat kun je miszitten. Gisteren zat ik er vwb leeftijd maar liefst 17 jaar naast. In het glas zat een whisky van maar liefst 25 jaar! En het was een Tobermory (Isle of Mull) met een alcoholpercentage van 50,9%, met vatnummer 5013 uit de Single Cask Collection van Kintra Whisky gebotteld in mei 2020. Het is overigens wel een Joint bottling with the Whisky Mercenary, dus je kunt deze whisky ook met een ander label aantreffen.

De sample van vandaag heeft een lichte en vlakke geur waarin vanille naar voren komt. Ik twijfel tussen een Benromach (Speyside) en een Glenkinchie (Lowlands). Er moet toch een keuze gemaakt worden, dus ik voer een Glenkinchie van 5 jaar oud en een alcoholpercentage van 48%  in. Deze whisky krijgt van mij 70 punten.

Verkeerd gegokt. Niet dat het inderdaad een Benromach was, maar wel een Speysider. En dan een Dailuaine van 15 jaar oud en 51,2% alcohol uit vat 3394, gebotteld voor The 2nd Edition of Whisky in Leiden 2013. Dus (weer) geen punten gescoord voor het klassement.

De tiende sample alweer. Ik ruik een aardse/turf geur en toffee. De smaak heeft op de achtergrond een heerlijk rookje. Mijn gedachten gaan direct weer naar het eiland van de turf: Islay. En dan naar de Bunnahabhain distillery. Ik denk dat de whisky 6 jaar oud is en een alcoholpercentage van 51% heeft. Wat mij betreft een prima whisky en ik geef deze whisky dan ook 80 punten.

Een paar puntjes gescoord voor het alcoholpercentage! En wat betreft dat rookje zat ik goed, maar voor de rest zat ik (letterlijk) een eindje uit de richting. Het was namelijk een Longrow (Springbank distillery, Campbeltown) van 17 jaar oud en 49,4% alcohol, gebotteld voor Fourcroy, The Netherlands in november 2019.

Op de 11^e van de 11^e staat de 11^e sample op het programma. Ik ruik een vanillegeur en qua smaak vind ik het een fruitig geheel. Ik denk weer dat deze whisky uit de Speyside komt en dan wel van de Benromach Distilleerderij, met een leeftijd van 5 jaar en 52% alcohol. Ik houd hier wel van en geef 80 punten aan deze whisky.

De sample van gisteren is inderdaad afkomstig van een distilleerderij die ik vorig jaar mei nog heb bezocht. Maar dan wel de Tomintoul! Dus weer punten gescoord voor de regio, maar qua leeftijd en alcoholgehalte zat ik er weer naast. Deze waren 12 jaar en 62,7%. Om exact te zijn is het de Tomintoul 12 years old cask 9261 bottled for The Netherland 62.7% 2005.

Bij  whisky nummer 12 komt bij het inschenken mij een geur van peer tegemoet, maar snuffelend aan het glas denk ik meer aan appelsap. De smaak doet mij ook denken aan een frisse fruitdrank, dubbelfris oid, maar dan met een hoeveelheid alcohol. Bij de afdronk krijg ik een bittertje in de keel. De prikkeling op de tong is niet heftig, maar wel aanwezig. Vandaar dat ik vermoed dat deze whisky 51% alcohol bevat. Maar welke whisky dit nu is? Ik heb werkelijk geen idee. Ik vermoed een Lowland whisky en ga dan voor Bladnoch en vul een leeftijd van 11 jaar in. Ik geef deze whisky een score van 70 punten.

Yes! De 100-punten grens in het klassement is gepasseerd! Volle punten voor de leeftijd en een aantal punten voor het alcoholpercentage. Gelukkig maar, want qua regio en distilleerderij zat ik er naast. Het ging om een Islay whisky en dan de Bunnahabhain Warehouse No 9 Limited Release, 52,3% alcohol en gerijpt in een Manzanilla Cask.

Nummer dertien wordt vaak gezien als ongeluksgetal, maar dat is in dit geval absoluut niet aan de orde! De kleur is al fantastisch, amberbruin. De geur is warm, donker en diep; waarbij houttonen naar boven komen en de alcohol wat later de neus binnendringt. De smaak is een heerlijke zoetheid, waarbij ik rozijn denk waar te nemen en dus zeer sterkt neig naar een sherrycask whisky. De sterke prikkelingen op de gehele tong doet mij vermoeden dat ik hier te maken heb met een stevige cask strenght whisky, met wel 61% alcohol. Alles bij elkaar doet me dit (wederom) denken aan een GlenDronach, met een leeftijd van 7 jaar. Zal ik vandaag dan wel goed zitten? Of laat ik me voor de tweede keer verrassen? Gezien het gehele plaatje krijgt deze whisky 90 punten van mij.

Shit! Ik ben er voor de tweede keer ingestonken. Die overheerlijke whisky van gisteren was namelijk een Longmorn (Speyside) van 15 jaren oud en 63,1% alcohol, uit de North Star Spirits Cask Series 010. Wel een heerlijke ervaring rijken, maar geen punten voor het klassement.

En dan het moment om de laatste whisky van deze blind tasting competitie in te schenken. De vanillebom dringt intens de neus binnen en ook de smaak is zoet en fruitig. De whisky heeft een romig mondgevoel en krijgt  van mij 83 punten. Een lastige weer…. waar heb ik dit eerder geroken en geproefd? Veel namen schieten weer door mijn hoofd. Uiteindelijk kom ik uit op een Macallan (Speyside) van 16 jaar en een alcoholgehalte van 46%. Maar ja, dan komen de spelregels weer om de hoek kijken, dus een Speysider kan het niet zijn. Wat dan wel? Ik noteer een Bladnoch (Lowlands) en laat de rest van mijn bevindingen ‘staan’.

De afsluiter bleek een Ledaig (Isle of Mull) van 24 jaar oud en 46,4% alcohol te zijn, met vatnummer 128. Gebotteld door Whiskynerds in maart 2020. Op de valreep toch nog weer wat punten toegevoegd voor mijn positie in het klassement.

Poef! Wat een gave ‘competitie’! En wat verrekte lastig om alleen met je neus, mond en opgedane whiskyervaringen aan te geven wat je in je glas hebt. Maar ik ben meer dan tevreden. Wat was het fantastisch om 14 samples te proeven zonder dat je weet wat het nou daadwerkelijk is. Hierdoor ben je toch minder bevooroordeeld op basis van naam, prijs en/of sterkte.

En dan het ‘moment suprême’, hoe heb ik het gedaan? Terug naar het wedstrijdelement. Ik ben tevreden met mijn behaalde punten, 137 in totaal en daarmee ben ik op de 55^e plaats in het klassement geëindigd!  Dus niet als laatste ;-)  Maar helaas is het mij niet gelukt om een distilleerderij goed te hebben. Het komende jaar dus maar beter ‘opletten’  om volgend jaar revanche op mijzelf te nemen!

Hoe heb ik mijn punten behaald:

De geproefde whisky's: