Geplaatst: 8-9-2025
Na een zomerstop gaan de whiskyreizen weer starten. Deze reis ‘begint’ al op tijd, want er gaan twee dorpsgenoten mee. Dus nu nog geen vijf minuten rijden, haal ik ze op en rijden we samen naar P3.
Het is nog vroeg, dus we kunnen soepeltjes doorrijden en zo rond de klok van vijf uur rijden we de parkeerplaats op. Niet veel later zitten we in de pendelbus richting Schiphol.
Niet veel later staan we bij het meeting point en komen ook de overige medereizigers aan.
De security en douane verliepen weer vlekkeloos, het leek wel uitgestorven. De gebruikelijke kop koffie met een muffin en daarna richting de gate.
De vlucht verloopt soepeltjes en iets over acht staan we op Schotse bodem. Ook hier weer vlot door de douane.
Ook bij de autoverhuurder gaat het zonder problemen en al gauw zijn we in onze Renault onderweg. De navigatie geeft aan dat er een snellere route is, en met in het achterhoofd de enorme vertraging op de terugweg van de vorige reis, volg ik dit advies. Maar na ruim een half uur rijden, moeten we een veerboot op. Navraag bij het personeel geeft aan dat we beter terug kunnen rijden en over de Erskine Bridge (de oorspronkelijke route) kunnen gaan.
Daardoor wordt de aankomst bij de tour van vandaag krapjes. Maar net iets over één rijden we de parkeerplaats bij Springbank op. Als we richting het visitors centre lopen, komt er een groep onder begeleiding van een tourguide aanlopen. We kunnen direct aansluiten.
Een appje van de B&B eigenaresse maakt dat ik afgeleid raak van tour. De veerboot waarmee we naar Islay gaan heeft een technisch defect heeft en het zodoende nog niet duidelijk is of deze wel zal vertrekken. Toch maar even ‘parkeren’ en de aandacht weer naar de tour.
Na de tasting gaan we naar de COOP om wat te drinken in te slaan voor vanavond. Nog een stop bij Glen Scotia voor een dram en dan toch maar richting Kennacraig. Maar vlak voordat we daar aankomen, komt het bericht dat de veerboot definitief niet vaart.
Daar aangekomen gemeld bij de balie, maar ze kunnen nog niet aangeven of de auto mee over kan….. Dat wordt dus afwachten. En plots het verlossende woord van één van de heren: we kunnen mee! Maar na controle van de tickets moest hij snel zijn woord intrekken, want blijkbaar moesten we in een andere rij staan. Maar nog steeds wordt aangegeven dat het waarschijnlijk wel moet lukken.
En tegen 21.00 uur komt inderdaad de ferry vanaf Islay aan. Nadat deze leeg is wordt er begonnen met het inladen. De rijen naast ons worden korter en mijn hartslag hoger. Plots komt er vanuit het niets een vrachtwagen die ook nog mee moet. En met nog één auto voor ons, krijgen we het definitieve nieuws dat we niet mee kunnen. De dame van de balie heeft ons omgeboekt naar de boot van 07.00 uur en dat blijkt ook de enige mogelijkheid.
Snel booking.com erbij en een hotel in Campbelltown geboekt. Maar ergens in het reserveringsproces gaat er iets niet goed vwb betalen. Toch maar de bus aangeslingerd en die kant opgereden.
Eenmaal aangekomen bij The Argyle Arms worden we warm ontvangen, daar kunnen ze bij Calmac nog wat van leren, en al na enig overleg zijn de kamers geboekt. De bar is al dicht, maar gelukkig kunnen we nog wel een koude Tennants bestellen, die we in de lobby op mogen drinken.
En na een lange dag, 22 uur, ga ik naar mijn kamer om ‘even’ te slapen.
Na een korte, maar zeer goede, nachtrust gaat de wekker alweer om vijf uur. En om kwart voor zes zitten we met zijn allen in de auto. En keurig om half acht rijden we de parkeerplaats van de Ferry op. En niet heel veel later mogen we dan ook daadwerkelijk aan boord!
Aan boord in stijl ontbeten met een Scottish Breakfast. Het water is helaas wat onrustig, dus flink wat deining en golven die tegen de boot aanslaan. We komen aan in Port Ellen, de single-track-road is afgesloten, dus we moeten omrijden via Bowmore. Strak op tijd komen we aan bij Ardnahoe. Voor mij ook een ‘nieuwe' ervaring, dus ga ik mee op tour.
De tourguide doet goed haar best om ons te (blijven) boeien en de aansluitende tasting valt zeer goed in de smaak.
We rijden even ‘terug’ naar Caol Ila, om ook daar even wat te proeven. Maar belangrijker nog, om even wat te eten.
De tweede tour is bij Bunnahabhain. Voor mij was deze interessant, omdat één van de washbacks wordt gereinigd. De tasting was weer goed, en ik krijg zelfs een extra sample om thuis te proeven.
We maken een tussenstop bij The Woolen Mill. We mogen nog snel even een kijkje nemen bij de machines waar de lappen stof mee gemaakt worden.
We rijden door naar Bowmore, waar we bij de distilleerderij ‘natuurlijk’ nog even wat moeten proeven. En na een bezoekje aan de pub gaan we naar The Peatzeria voor het diner.
We checken onszelf in bij de Stonefield B&B en sluiten daar gezamenlijk de dag af met een biertje en whisky.
We beginnen de derde dag met een goed stevig ontbijt. Het weer is onstuimig met een krachtige wind.
Voordat we aan de drank beginnen, rijden we eerst naar Portnahaven om zeehondjes te kijken. In de baai liggen er zo’n tien zeehonden in het water.
De eerste whiskystop is bij Bruichladdich, waar de warehousetasting op het programma staat. Onder de bezielende leiding van Eva worden drie whisky’s rechtstreeks uit het vat geproefd. Bijzonder was dat we zelf met de valinch de whisky in mochten schenken.
Een korte stop bij de Spar om de inwendige mens te versterken en door naar Laphroaig. We zijn precies op tijd om nog wat te kunnen proeven. Natuurlijk ook mijn rente weer geïnd.
De tweede tour van vandaag is bij Lagavulin. En terwijl de groep de rondleiding heeft, ga ik rustig in de bar zitten.
Snel nog even naar Ardbeg, waar we op de valreep nog een drammetje krijgen ingeschonken. En na het diner bij Lochside Restaurant gaan we terug naar de B&B om de dag in stijl af te sluiten.
Ook deze morgen heeft Vivian weer een stevig ontbijt voor ons gemaakt.
We rijden richting de ferry in Port Ellen en vrij vlot zijn we aan boord. Het weer is vandaag prima, dus ook nog even heerlijk in het zonnetje op het dek gestaan.
En nadat we van de veerboot af zijn, rijden we weer richting Glasgow. En met 480 mijl (bij 770 km) op de teller leveren we de bus weer, schadevrij, in.
In de taxfree nog even een flesje gescoord en door naar het vliegtuig. De vlucht verloopt weer rustig, maar bij het uitstappen blijkt de slurf niet te willen koppelen aan het vliegtuig. Dus moeten we via een trapje achteruit het vliegtuig uitstappen.
We zijn snel door de douane en ook de koffers zijn weer snel in bezit. Na afscheid te hebben genomen van een deel van de groep, lopen we richting de pendelbus. We zitten al gauw in de auto richting Vriezenveen. Ik zet beide heren thuis af en rond de klok van half elf ben ik zelf ook weer thuis.
John MacMwao