Whiskyblog

Highlands - juni 2025

Geplaatst: 2-7-2025

Ken je dat gevoel dat je denkt dat iets domweg niet mag slagen? Nou, dat had ik bij deze reis….

 

Begin december 2024 is de eerste aanvraag voor deze reis een feit en boek ik de vliegtickets bij KLM. Ook de hotels en tours, waar mogelijk, worden al vastgelegd.

Nog geen twee weken later, een mailtje van de KLM: de terugvlucht wordt verplaatst van 17.20 uur naar 11.10 uur. Waarom wordt niet duidelijk gemaakt (wellicht de NAVO-top?). Maar dit is natuurlijk niet de bedoeling, je mist dan bij een kwart van de geplande tijd. Dus, na overleg met de medereizigers, contact gezocht met KLM en uiteindelijk lukte het om via een ander vliegveld toch om 17.20 uur terug te vliegen. Maar dat betekent wel meer kilometers in de auto. Zodoende het ene hotel geannuleerd en een ander geboekt. Het contact van de huurauto aangepast en ook wordt er een andere distilleerderij gevonden om de laatste dag te bezoeken. 

 

Ongeveer een maand voor vertrek een mail van Clynelish. Vanwege omstandigheden kan de tour niet doorgaan en wordt vanuit hun kant geannuleerd. Een extra lastig punt is, dat het de zondag betreft en nou zijn de Highlands al niet dik bezaaid met distilleerderijen, maar helemaal niet met die op zondag ook nog open zijn. Maar gelukkig kunnen we nog uitwijken naar Glenmorangie.

Vlak daarna ook een mail van Benromach. Maar gelukkig viel die mee, of we een half uurtje later konden komen. Dat past gelukkig nog net in het programma.

 

En dan de dinsdag voor vertrek. Ik open de NOS app en zie een aankondiging dat de vakbonden oproepen tot staking van het KLM grondpersoneel op zaterdag, met als gevolg dat vele vluchten niet kunnen vertrekken. In het artikel staat ook dat er nog een kort geding volgt, maar het stakingsrecht is wel sterk in Nederland. Meerdere scenario’s gaan door mijn hoofd. Ik heb zelfs gekeken om met een andere maatschappij heen te vliegen, maar dan zouden we wel een tussenstop hebben van 5 uur op Heathrow Londen. 

Maar op woensdagavond iets voor achten belt één van de medereizigers met de vraag of ik het goede nieuws al gelezen had. De rechter heeft besloten dat er niet gestaakt mag worden. Goed nieuws voor ons natuurlijk, maar ik hoop ook wel dat er een goede CAO komt voor het grondpersoneel. 

Alle lichten staan weer op groen! Maar totdat ik zaterdag in de lucht zit, ben ik er nog niet zeker van 

 

Zaterdagochtend om half vijf gaat de wekker. So far, so good. Gelukkig geen gekke dingen meer gebeurd. Na het ontbijt rijd ik rond kwart over vijf weg bij huis. Blijkbaar nog niet helemaal wakker, want ik vergeet dat ik nog moet tanken. Maar gelukkig geeft de auto zo rond Apeldoorn een signaal dat ik dat moet doen. En met de tank vol benzine vervolg ik mijn weg richting P3. Iets over zeven rijd ik de parkeerplaats op en al snel heb ik een plekje gevonden. De pendelbus staat al klaar en niet veel later loop ik de vertrekhal van Schiphol binnen. 

Niet veel later komt de eerste medereiziger er al aan en op de afgesproken tijd is de groep compleet. 

Bij de beveiliging staat geen rij, maar bij de douane wel. Maar binnen het half uur lopen we richting de koffie.

Bij de gate worden we verplicht om onze rolkoffer in te checken. Had wel een berichtje gehad dat de vlucht volgeboekt zat, maar nog nooit meegemaakt dat ik dan verplicht werd om mijn rolkoffer in te checken. Gelukkig hoeven we niet terug naar voren, maar mogen we de koffers laten staan bij de trap van het vliegtuig. Wij stappen in en de koffers gaan in het ruim. 

En met een kleine 25 minuten vertraging begint het vliegtuig te rollen. En niet veel later hangen we al weer boven de wolken.

Na een rustige vlucht landen we op het pittoreske vliegveld van Inverness. De hal van de douane is in één keer gevuld door ons vliegtuig.

Het ophalen van de huurauto gaat redelijk vlotjes, de bus staat al klaar maar moet nog even worden schoongemaakt. Maar redelijk vlot zitten we in de bus en gaan we onderweg.

We maken een vlotte lunchstop bij ‘Tastes of Tomatin’ en iets voor één lopen we het bezoekerscentrum van Tomatin binnen. 

Bijzondere is dat zij een oude Mashtun hebben staan die ze zodanig geprepareerd hebben dat je er in kunt kijken/staan. Na de tasting wordt er ook nog wat geproefd aan de bar.

De volgende stop is ons hotel: Royal Highland in Inverness. Het parkeren was een kleine uitdaging, maar is gelukt. Na te hebben ingecheckt doen we samen een terrasje in de stad bij Black Isle Bar. Het diner is bij het hotel.

Met een goede bodem lopen we naar de tweede tour van deze dag: Uile Bheist Brewery & Distillery. Deze ‘brewstillery’ (zoals ze het zelf noemen) is gestart in 2022 en ligt aan de rivier Ness. Het is een zeer kleinschalige distilleerderij, maar al wel met plannen om uit te breiden. De tour is bijzonder omdat je dus apparatuur ziet voor het distilleren als voor het brouwen. Bij de tasting krijgen we een bier, een blended malt en hun new make te proeven. En nadat we nog wat hebben besteld aan de bar, lopen we weer terug naar het hotel. Gezien de lengte van de dag, gaan we gelijk door naar onze kamers.

 

Na een heerlijke nachtrust en een redelijk ontbijt, maken we ons op voor de rit naar onze enige tour en tasting van vandaag: Glenmorangie.

We zijn mooi op tijd, dus nemen we eerst even een kijkje rondom de distilleerderij. En terwijl de groep op tour is, probeer ik een kop koffie te bestellen. Helaas is de foodtruck kapot, dus geen koffie maar ook geen lunch.

We rijden naar Dornoch voor de lunch en zien iets verderop een winkel die softijs verkoopt, zo’n toetje gaat er natuurlijk altijd in. We lopen nog iets verder richting de (micro)distilleerderij van Dornoch. Deze is gevestigd in een ‘schuurtje’ van Dornoch Castle, waar ook een mooie binnentuin met terras is gevestigd. We besluiten om hier dan ook nog maar even een drankje te doen. Binnen in het oude kasteel zit de meer dan prachtige bar en daar genieten we van een drammetje.

Onderweg naar ons hotel in Wick rijden we een groot deel van de North Coast 500. We maken we nog een tussenstop bij Dunrobin Castle en rond de klok van kwart voor zes draaien we de parkeerplaats van het 

Queens Hotel op. 

Een goed kwartier later zitten we al aan het diner in het hotel. Als we vragen naar een pub in de buurt, valt ons oog op de kleine whiskyselectie die het hotel zelf heeft. Opvallend is dat het veelal oude expressies zijn van rond 2000/2005. Navraag naar de prijs, doet ons besluiten om hier te blijven. In de lounge genieten we van meerdere lekkere whisky’s.

 

Na een goede nachtrust en een gedegen ontbijt, lopen de medereizigers richting Old Pulteney voor de eerste stop van deze dag. 

De gehele distilleerderij staat in de steigers, want ze zijn alles aan het opknappen voor volgend jaar. Want dan bestaat de distilleerderij 200 jaar. Tevens is het ‘silent season’ dus ook in de distilleerderij vindt een flinke opknapbeurt plaats. Momenteel worden de stills vervangen. Onze tourguide is op een positieve manier ‘warrig’ en begeleidt ons op een geheel eigen wijze door de distilleerderij. In het Stillhouse is het dak grotendeels verwijderd en is een medewerker van Forsyths bezig met het lassen van de (wash)still. De tasting is een beetje tegenvallend, maar daardoor hebben we wel tijd om via de toeristische route verder naar het noorden te rijden.

De tweede stop van vandaag is in John O’Groats. Daar zit aan een gezellig winkelplein o.a. The 8 Doors Distillery, één van de nieuwe distilleerderijen in de Highlands. De new make wordt geproefd en vanuit de tastingroom mogen we ook de stills bewonderen. Eén van de medereizigers neemt een kijkje in de bierbrouwerij (en neemt wat te proeven mee voor vanavond), en de rest van de groep koopt wat souvenirs op het winkelplein. Na een snelle lunch gaan we door naar stop nummer 3.

Op een industrieterrein in Thurso ligt soort van loods de Wolfburn Distillery. Het is allemaal zodanig krap opgezet, dat de receptie/shop dmv een koord wordt afgescheiden van de distilleerderij. De tourguide is vanwege de grootte van de groep, het omgevingsgeluid en zijn zachte stem lastig te volgen, maar gelukkig doet dat niets af aan hetgeen we zien. De tasting hier is fantastisch, na het proeven van de vijf (!) core range whisky’s worden ook nog twee specials tevoorschijn gehaald. Eindelijk maak ik een keer gebruik van de mogelijkheid om zelf mijn eigen flesje te vullen! Er wordt behoorlijk ingekocht door de groep en met volle tassen vervolgen we onze weg.

De laatste stop van vandaag is bij North Point Distillery. Gevestigd op een oud militair terrein, ligt deze echt micro-distilleerderij bijna letterlijk aan zee. We mogen even een kijkje nemen in de productieruimte, waar vanwege de stroomvoorziening slecht alleen de spirit still staat. De wash still staat in één van de nagekeken gebouwen. Ook hier wordt de new make geproefd.

We zakken weer richting zuiden, het weer is inmiddels ook typisch Schots geworden, en na een ritje van zo’n twee uur komen we aan in Alness bij The Station Hotel. 

Na een snel even de sleutels van de kamers te hebben ontvangen, gaan we aan het diner. Helaas is het niet mogelijk de mogelijk om de meegebrachte biertjes te proeven (binnen mag logischerwijs niet en buiten regent het flink). Dus nog maar een drankje in de bar.

 

De laatste dag al weer. Na een stevig Full Scottish Breakfast worden de koffers weer in de auto gepakt. We maken een (illegale) fotostop bij Dalmore, aangezien eigenlijk alles afgesloten is ivm een verbouwing 

Onderweg naar onze enige tour & tasting maken we ook nog een korte stop bij Brodie Castle.

De laatste tour & tasting van deze reis is bij Benromach. De dame waar ik vooraf mee gemaild heb, is ook onze tourguide. We zijn de enigen op de tour, dus Emma past haar verhaal aan en houdt het tempo er op een plezierige manier goed in. Bij de tasting krijgen we een extra dram als compensatie voor de verplaatsing. En zodra de glaasjes leeg zijn beginnen we aan onze rit richting het vliegveld. De huurauto nog even afgetankt en daarna inleveren. Ook deze keer heb ik het er weer zonder schade vanaf gebracht. Koffers ingecheckt ivm de flessen die mee teruggaan en ook vlot door de security.

Na nog wat whisky taxfree te hebben ingekocht eten we nog wat op het vliegveld. En iets voor half zes zijn we airborne. 

Na iets meer dan een uur landen we weer veilig op Schiphol. Zodra we het vliegtuig uitstappen krijgen we een knal voor onze kop van de warmte. We zijn ergl snel door de douane en moeten dan ook nog even wachten op de koffer. We nemen afscheid van elkaar en we gaan allemaal weer onze eigen weg.

De pendelbus naar de parkeerplaats laat niet lang op zich wachten en al gauw zit ik in de auto onderweg naar huis. Bij Amersfoort is ‘plots’ de A1 afgesloten, dat betekent file en omrijden. Op de weg richting Zwolle krijgt mijn auto het ook warm en bij Raalte neem ik dan ook even een korte pauze om de auto af te laten koelen. De rest van de rit gaat, ondanks het lampje op het dashboard, goed en tegen half twaalf zet ik de auto op de handrem bij huis.

Bij het willen openen van de koffer blijkt ook het slot het warm te hebben, want ondanks de juiste code gaat deze niet open. Maar gelukkig met een klein beetje bruut geweld kan ik mijn koffer toch uitpakken. Ik neem een lekker koud biertje uit de koelkast en een sample van Benromach en daarmee komt wederom een mooie reis ten einde.

 

De moeizame aanloop heeft gelukkig totaal geen invloed gehad op de daadwerkelijke reis!