Whiskyblog

Highlands & Speyside - september 2023

Geplaatst: 2-10-2023

Na iets meer dan een weekje thuis te zijn geweest pak ik op maandag de koffer weer in. Na een druk weekend heb ik er totaal geen moeite mee om om 20.30 uur al te gaan slapen. Om 03.00 gaat de wekker. Na een vlug ontbijt stap ik in de auto richting Schiphol P3. Voordeel aan 's nachts rijden is is dat er nog maar weinig verkeer is. Om 5.25 rijd ik de parkeerplaats op en loop ik naar de pendelbus richting Schiphol. 

Het bijzondere deze reis is, is dat ik alleen heen vlieg. Mijn medereizigers zijn gisteren al per veerboot vertrokken. Security en douane waren weer rustig. En zo zit ik om 6.15 uur al achter een dampende beker koffie.

De vlucht gaat voorspoedig en ik land om 8.15 uur (plaatselijke tijd) op Edinburgh Airport. En rond de klok van 9.00 uur draai ik de sleutel van de huurauto om. En iets meer dan een half uurtje later rijd ik de parkeergarage van Waverly Station binnen. Mijn medereizigers arriveren pas om 12.15 uur, dus mooi nog even tijd om naar Johnnie Walker Princess Street te lopen. Ik heb geluk en mag boven een kop koffie drinken. De bar zit op de 6e etage en geeft een meer dan prachtig uitzicht over Edinburgh. 

En dan…. Minder goed nieuws van mijn medereizigers. Door drukte bij de paspoortcontrole gaan ze de geplande trein niet halen. Maar gelukkig komt al snel ook goed nieuws, ze hebben ticket kunnen bemachtigen voor de volgende trein. Ik ga nog even wat winkeltjes bekijken op Princess Street en loop weer terug naar het treinstation. 

Een uurtje later dan gepland ontmoet ik mijn medereizigers. De eerste stop die we maken is bij The Kelpies, de twee 30 meter hoge metalen paardenhoofden. 

Helaas blijkt Oban geen optie meer, want de distilleerderij zal gesloten zijn bij aankomst. Maar gelukkig maakt de weg door het natuurgebied Loch Lomond alles weer goed. De bergen doemen één voor één op, en het ene vergezicht is nog mooier dan de andere. 

Bij het hotel in Loch Leven aangekomen leek het bijna weer mis te gaan. Op onze namen was er geen reservering. Zou het dan zo'n reis worden, waarin alles mis loopt??? Maar gelukkig was het probleem al snel getackeld, want de kamers waren wel degelijk geboekt. Maar dan onder de naam van Jouke. Het diner in het hotel was prima en na nog een afzakkertje in de pub van het hotel zoek ik na een lange dag mijn bedje op.

 

Mijn tweede dag van deze reis is een bijzondere. Het is namelijk 44 jaar geleden dat ik werd geboren. Het uitzicht bij het openen van de gordijnen is fenomenaal! En na het beantwoorden van al heel wat verjaardagswensen, ga ik naar het ontbijt. En waar ik zit te wachten in de lobby, wachten mijn medereizigers aan tafel ;-) Maar gelukkig treffen we elkaar alsnog. Een mooie verjaardagsgroet, inclusief (kerst)versiering ligt al op me te wachten.

Na het uitchecken nog even een kleine wandeling en dan in de auto voor de eerste tour & tasting van deze reis: Ben Nevis. De tourguide vertelde zeer uitgebreid bij elk onderdeel van het proces, wat dit tot één van mijn beste tours maakt. De tasting met 4 drams is ook prima verzorgd.

Onderweg nog even een stop in Fort Augustus voor een bezoekje aan het welbekende Loch Ness, maar helaas Nessie niet gezien.

De volgende stop is bij Urquhart Castle. We hadden vlak ervoor geprobeerd online tickets te reserveren, maar dat lukte niet helemaal. Bij het oprijden van de parkeerplaats, is het gedeelte voor personenauto's afgesloten. Gelukkig mochten we toch doorrijden en wat bleek: nog voldoende parkeerruimte. En na een korte film bekijken we de restanten van wat ooit een kasteel was. Erg indrukwekkend om dit alles te zien.

En na een rit van nog zo'n anderhalf uur, met een auto die moeite heeft met de heuvels die we over moeten, komen we aan bij de B&B voor de komende drie nachten. Het ontvangst van Diane is weer super. Er stond zelfs een karafje klaar op mijn kamer voor mijn verjaardag. En na een korte opfrisbeurt lopen we naar het restaurant van Richmond Arms Hotel voor het diner, een potje darts en pool en natuurlijk een dram op mijn verjaardag! 

 

De derde dag begint met een ontbijt met Eggs Benedict om een goede basis te leggen voor wat deze dag gaat brengen.

De eerste tour & tasting is bij Glenfarclas. Julia leidde ons vol passie rond door de distillery. De tasting met twee drams werd uitgebreid met een derde, de 105. Aansluitend gaan we naar de Speyside Cooperage. En terwijl mijn reisgenoten op tour zijn, vul ik de tank van de auto. Want na al die kilometers was dat zeer dringend nodig.

De lunch bestond uit een Hot Chocolate met een stuk 'cake' waar je 'U' tegen zegt. 

De wandeling naar The Linn Falls was weer heerlijk. Alleen leek het wel dat het water bruiner was en een heel stuk sneller stroomde. En als beloning voor de barre klim hebben we (lees ze) een heerlijke dram bij Aberlour gedronken. Onderweg naar Cardhu nog even een, illegale (?), tussenstop gemaakt bij Dalmunach Distillery. Voor mij een onbekende speler in de markt, maar aan de distilleerderij te zien, best wel een grote jongen. 

Bij Cardhu aangekomen zat de bar helaas al dicht, maar gelukkig was er nog wel wat te proeven in de shop. En na het heerlijke diner bij The Highlander Inn, nemen we nog even een kijkje bij The Craigallechie Bridge. 

Bij de B&B sluiten we de avond af met een biertje en dram. En rond 23.00 uur sluit ik niet alleen de gordijnen, maar ook mijn ogen.

 

De laatste volle dag in de Speyside is aangebroken. Na een stevig Full Scottish Breakfast gaan we onderweg naar Glenfiddich. En terwijl mijn medereizigers daar op tour en tasting gaan, rijd ik naar Craigallechie waar ik afgesproken heb met Jouke. Na ongeveer een kwartier in een donker restaurant te hebben gezeten, besluiten we toch maar om naar The Fresh in Aberlour te gaan voor een kop koffie. Het grappige is dat Jouke en ik elkaar vaker spreken in Schotland dan in Nederland. En na een goed 'werkoverleg' gaan we beiden weer terug naar onze eigen groep.

Wij maken een wandeling naar Balvenie Castle en besluiten om ook even een kijkje binnen te nemen. Erg indrukwekkend weer om te zien hoe groots zo'n kasteel was.

De lunch, gekocht bij Strathisla Bakery, eten we op het terras van Strathisla Distillery. En met een gevulde buik gaan we naar binnen voor een flight met Strathisla, Glen Keith en Chivas. Bij het afreken valt mijn oog op een fles Dalmunach, en natuurlijk moet ik die mijn medereizigers laten proeven. 

Om een klein beetje af te koelen besluiten we een wandeling te gaan maken in de tuinen van Glen Grant. Met name de route langs de Majors Hut and Cave is prachtig!

Terug bij de B&B even vlug opfrissen en daarna naar GlenAvon Hotel voor een koud biertje, waar mijn medereizigers gisteravond ook nog naar toe zijn geweest. Het diner is bij The Clockhouse en smaakte weer bijzonder goed. En na nog een afzakkertje bij GlenAvon loop ik rond 22.00 uur weer alleen terug naar de B&B.

 

Op zaterdag gaat de wekker al op tijd. Na het ontbijt vertrekken we om 8.15 uur voor een twee en half durende rit richting Tullibardine. Via een zeer prachtige route, dwars door de Cairngorms, komen we aan bij de distilleerderij voor de tour & tasting. In de shop ligt de nieuwste editie van het 'Malt Whisky Yearbook' en die moet ik natuurlijk hebben. Maar tot mijn verbazing zeggen mijn medereizigers dat ik die van hen krijg als bedankje voor de goede zorgen. Ze schrijven beiden een persoonlijke noot in het boek, zodat het voor altijd een herinnering zal blijven aan deze reis.

Nadat de Tour & Tasting af is gelopen, wordt het tijd voor onze laatste gezamenlijke ritje. En rond de klok zet ik beide heren af bij hun hotel in hartje Edinburgh. En na een stevige handdruk gaan de heren richting hotel en start ik de auto weer, om deze tegen 14.10 uur weer schadevrij over te dragen aan het verhuurbedrijf. Mijn vlucht gaat pas om 17.35 uur, dus nog voldoende tijd voor een lunch/diner op het vliegveld. Omdat het al duidelijk is dat het vliegtuig vol zit, sta ik op tijd bij de gate zodat ik bijna zeker weet dat mijn handbagage mee kan. 

Ik heb geluk, mijn koffer kan gewoon mee in het ruim en de enige vrije stoel in het vliegtuig is die naast de mijne. De persoon die bij het raam zit, blijkt de partner te zijn van één van de crew. Hij krijgt wat extra te drinken onderweg en ook ik krijg een blikje mee voor later in de auto. 

In de bus naar de parkeerplaats krijg ik het toch een beetje benauwd. De foto van het bord van het parkeervak blijkt mislukt te zijn. En het is lastig zoeken op zo’n grote parkeerplaats. Maar gelukkig laat mijn geheugen mij niet in de steek en heb ik zonder te veel te zoeken mijn auto al snel weer gevonden. En rond 22.30 uur rijd ik mijn eigen oprit weer op. Moe, maar zeer voldaan drink ik nog een drankje op (weer) een geslaagde trip.

 

Klik hier voor een kleine foto-impressie van deze reis