Geplaatst: 5-4-2022
Eindelijk is het dan zover! Na meer dan twee jaar sta ik op het punt om weer naar Schotland te gaan. En de natuur heeft dat ook in de gaten. Na een aantal heerlijke dagen met zon, sneeuwt het vanmorgen terwijl ik naar de trein loop.
Bij het station te Vriezenveen aangekomen rijdt de trein zowaar en op tijd. Maar bij de eerste overstap begint het al. De trein is wegens technische redenen uitgevallen. Dat wordt 30 minuten wachten op het station met de hoop dat de volgende trein wel rijdt. En gelukkig, dat is het geval. En ook de tweede overstap verloopt vlekkeloos. Om 10.24 uur ben ik dan ook op Schiphol, waar het reisgezelschap van 8 heren al staat te wachten.
Samen lopen we naar de incheck, doorgaan we de veiligheidscontroles en na de check van het paspoort kunnen we dan richting vliegtuig.
We vliegen met KLM en de vlucht van iets meer dan een uur was zeer comfortabel. En dan! Om 12.45 uur plaatselijke tijd zet ik weer voet op Schotse bodem! Ook hier weer langs de douane en op naar de autoverhuur, waar de Ford Torneau voor ons klaarstaat. Als ik mijn koffer in de bus wil zetten denk ik er plots aan dat ik die helemaal niet mee heb genomen vanaf de balie van de autoverhuur. En net als ik terug wil lopen, komt daar de dame van Sixt al aangelopen met mijn koffer.
Na een rit van een kleine vijf kwartier arriveren we bij de eerste distilleerderij van de reis: Blair Athol. Ondanks dat we 5 minuutjes vertraagd waren, konden we gelukkig nog aansluiten bij de tour. Helaas is de distilleerderij niet in productie vanwege het jaarlijkse onderhoud. Maar dat maakt de tour niet minder leuk! Na afloop moet er natuurlijk whisky geproefd worden, maar logischerwijs niet door mij. Voor mij staat er keurig een driverspackage klaar, zodat ik nuchter de weg kan vervolgen en de whisky’s later thuis kan proeven.
Na de rondleiding gaan we onderweg naar Rothes, waar we overnachten in het Eastbank hotel. Een rit van 2 uur laat ons Schotland op haar best zien. Mooie wegen en vergezichten, maar natuurlijk ook hagel en sneeuw.
Na het diner in het hotel hebben we nog een dram gedronken in de whiskybar en rond 23.00 uur is het tijd om te gaan slapen. Morgen weer een drukke, maar mooie dag op het programma!
De tweede dag was ik ruim voor de wekker aan wakker. Dus tijd voor een ochtendwandeling. Laat nou net de Glenrothes distilleerderij om de hoek van het hotel zitten. De medewerkers waren al aanwezig, en stuk voor stuk zeer vriendelijk en spraakzaam. Het voelde als een kleine mini-tour langs het vulstation, de cooperage en het warehouse!
Na het ’full scottish’ ontbijt, inclusief black pudding en haggis, naar GlenAllachie gereden voor de eerste stop van de dag. Een zeer aangename verrassing stond ons te wachten: Karen. Zij gaf ons aan de hand van een soort van homevideo uitleg over de distilleerderij en aansluitend kregen we een korte tour door de distilleerderij.
Gezien het stevige ontbijt besloten we om de lunch na de tour bij de Speyside Cooperage te doen. Dus eerst even wat sightseeing in de omgeving: Linn Falls (naast de Aberlour distilleerderij; die gesloten was vanwege grootse werkzaamheden). Na nog een korte stop aan de oevers van de River Spey, stond de tour bij de Cooperage op het programma. Het blijft indrukwekkend om te zien hoe hard deze mannen werken.
De geplande lunchstop was al gesloten, dus naastig op zoek naar vervanging. Welke in het ‘centrum’ van Dufftown redelijk snel gevonden was. Met enige tijdsdruk geluncht en op weg naar Glenfarclas. Ook hier weer een mooie rondleiding! Na de drams, voor de reisgenoten, gingen we naar de laatste stop van de dag: de Highlander Inn. En na het meer dan heerlijke diner bij The Highlander Inn keerden we moe maar voldaan terug bij het hotel. Daar nog even wat gedronken, maar ook weer op tijd onder de wol voor de dag van morgen.
De derde dag heeft slechts één activiteit op het programma staan: een tour bij Cardhu.
Na wederom een stevig Schots ontbijt, snel even tanken met de bus. Waar er in Nederland geen druppel alcohol verkocht mag worden bij een tankstation, heeft het hier de functie van slijterij. Zeer mooie flessen staan in de stelling achter de kassa. Weer even een ochtendwandeling langs de Spey distillery en Rothes Castle, beter gezegd een muur, werd het hoog tijd om op pad te gaan richting Cardhu.
Bij Cardhu aangekomen blijkt dat de tour, helaas, volledig volgeboekt is, en ondanks het Single Malt paspoort mag ik niet mee. Maar niet getreurd, ik ben keurig voorzien van een kop koffie en heb een goed gesprek gehad met een tourguide van een andere organisatie.
Op de heenweg naar Cardhu waren we de futuristische distilleerderij van Macallan, welke grotendeels opgaat in de omgeving, gepasseerd. Op de terugweg werd spontaan besloten om daar even te stoppen voor een foto. Maar die foto werd uiteindelijk een bezoek aan de bar en de shop. Vanuit de bar was er een goed zicht op de distilleerderij. En in de shop staan de meest exclusieve flessen.
Toch terug naar het oorspronkelijke plan doorgereden naar Elgin. Na wat shops te hebben bekeken, eindigden we uiteindelijk in één lokale pub. Het diner was gisteren goed bevallen, dus na wat ‘fully booked’ konden we gelukkig weer terecht bij de Highlander Inn. En, ik zou bijna zeggen natuurlijk, de dag weer afgesloten in de pub van het hotel.
De vierde en laatste dag van deze reis is al weer aangebroken. Na het ontbijt en het inpakken van de koffer, nog even een korte ochtendwandeling door Rothes. Een kijkje genomen bij Forsyths, het bedrijf waar de welbekende koperen stills worden gemaakt.
En om 9.45 uur rijden we weer terug richting Edinburgh AirPort. En na een fotostop bij Glenfarclas (voor de vergeten groepsfoto 😉), door naar Dalwhinnie voor een tour en tasting. Dalwhinnie ligt prachtig in de bergen en is de hoogst gelegen distilleerderij van de Highlands.
Nu resten ons alleen nog de laatste kilometers richting het vliegveld, waar we tegen half vier weer veilig aankomen.
Op het vliegveld nog even wat gegeten en door naar de gate. Daar kregen we al snel in de gaten dat we niet op tijd zouden gaan vertrekken en erger nog dat er in Nederland een grootse storing is bij de NS. En zittend in het vliegtuig werd de chaos alleen maar groter. Er was onvoldoende ruimte voor de (hand) bagage. Uiteindelijk vliegen we met een vertraging van een uur dan toch terug richting Schiphol. Vanwege de mogelijkheid dat er toch nog een trein rijdt, in het vliegtuig afscheid genomen van een deel van de groep. En rond de klok van half negen landt het vliegtuig weer veilig op Schiphol. Met stille hoop toch nog snel, met een klein oponthoud bij de paspoortcontrole, richting de treinen. En daar werd al snel duidelijk dat ik mijn trip met een dag moet verlengen… Gelukkig nog een hotel kunnen boeken (met grote dank aan het thuisfront). Nog even terug naar de aankomsthal om gedegen afscheid te nemen van de groep en dan in de shuttlebus naar het hotel. De bar in het hotel gaat 15 minuten na binnenkomst al dicht, dus nog snel een drankje. Om daarna op de kamer nog wat te drinken, had gelukkig al wat gekocht op Schiphol. En dan heerlijk slapen!
Op mijn onverwachte bonusochtend van deze reis heerlijk ontbeten in het Bastion Hotel Schiphol Hoofddorp. Een check op de NS geeft aan dat de dienstregeling weer opgestart is. Dus nu komt er dan wel een eind aan deze reis. Met de shuttlebus naar Schiphol om daar inderdaad in de trein te kunnen stappen die me uiteindelijk, via Zwolle en Marienberg, weer naar Vriezenveen zal brengen. En zowaar, de gehele reis verloopt volgens planning! En zo stap ik om 12.37 uur weer uit op station Vriezenveen.
Voor de foto's van deze reis klik hier